'E PEZZIENTE
Il poveraccio
All'angolo 'e via Chiaia
se mette 'nu pezzente
'e puosto tutt' 'e juorne,
e 'nun accocchie niente.
Pulito, dignitoso,
'nu stenne maie 'na mana;
ll'uocchie 'nchiuvate 'nterra
pe 'na jurnata sana.
'A ggente 'nun 'o guarda
e 'nun 'o ffanno apposta:
pe ffà chillu mestiere
'nce vò 'a faccia tosta!
Io ne cunosco a uno:
Peppino " 'a Fiurella!".
S' 'a fà a Santa Teresa,
vicino 'a Parrucchiella.
Si 'o daje na cinche lire
'o sango lle va stuorto,
t' 'a jetta 'nnanze 'e piere
e arreto te fa 'e muorte.
Dà 'e sorde c' 'o 'nteresse,
'a sera va 'a cantina;
tene pure 'a "seicento",
tre cammere e cucina.
Invece chillo 'e Chiaia,
misero e vergognoso,
stanotte è muorto 'e famme,
povero e dignitoso.
